Rubulavirinae

Rubulavirinae

Mumpsvirus als wichtiger Vertreter der Gattung Rubulavirus

Systematik
Klassifikation:Viren
Realm:Riboviria[2][1]
Reich:Orthornavirae[1]
Phylum:Negarnaviricota
Ordnung:Mononegavirales
Familie:Paramyxoviridae
Unterfamilie:Rubulavirinae
Taxonomische Merkmale
Genom:(−)ssRNA linear
Baltimore:Gruppe 5
Symmetrie:helikal
Hülle:vorhanden
Wissenschaftlicher Name
Rubulavirinae
Links

Die Rubulaviren mit der früheren Gattung Rubulavirus sind inzwischen in den Rang einer Unterfamilie Rubulavirinae innerhalb der Virusfamilie Paramyxoviridae erhoben worden. Diese umfasst die Gattungen Orthorubulavirus, Pararubulavirus, sowie weitere nicht näher zugeordnete vorgeschlagene Arten (Spezies) von Rubulaviren. Die Rubulaviren umfassen verschiedene bei Säugetieren vorkommende RNA-Virusspezies. Der Name stammt von der alten Bezeichnung für Mumps (Rubula infans), dessen Erreger das Mumpsvirus ist, die Typspezies des Taxons.

Aufbau und Genom

Die Virionen (Virusteilchen) der Rubulaviren sind etwa 150 nm im Durchmesser groß, pleomorph und annähernd sphärisch in ihrer Gestalt. Die Unregelmäßigkeit ergibt sich durch das Fehlen einer festen inneren, sphärischen Struktur. Anstelle eines ikosaedrischen Kapsids besitzen sie, wie bei Paramyxoviren charakteristisch, ein helikales, in sich verknäultes Kapsid von 18 nm Durchmesser. In der Virushülle der Rubulaviren ist ein Virusprotein HN mit Hämagglutinin- und Neuraminidase-Aktivität eingelagert. Das einzelsträngige RNA-Genom besitzt negative Polarität und umfasst die auch bei anderen Paramyxoviren existenten sechs Leserahmen N (Nukleokapsidprotein), P/V (Phosphoprotein/Virionprotein), M (Matrixprotein), F (Fusionsprotein), HN (Hüllprotein), L (Large protein, RNA-Polymerase). Zusätzlich enthält das Genom (ähnlich wie bei der Familie Pneumoviridae) einen Leserahmen für ein kleines, hydrophobes Protein SH (small hydrophobic). Die für das P/V-Protein kodierende mRNA unterliegt in der Gattung (Ortho-)Rubulavirus einem RNA-Editing und ist auch kleiner als jenes der anderen Gattungen innerhalb der Familie. Das Genom hat eine Länge von etwa 15 bis 16 Kilobasen.

Systematik

Nach ICTV Master Species List #35 2019.v1 vom März 2020 und NCBI (Stand Januar 2021) umfassen die Rubalviruen u. a. folgende Vertreter:

  • Familie Paramyxoviridae
  • Unterfamilie Rubulavirinae (Rubulaviren)
  • Gattung Orthorubulavirus
  • Spezies Human orthorubulavirus 2 (Humanes Parainfluenzavirus 2)
  • Human parainfluenza virus 2 (strain Greer)
  • Human parainfluenza virus 2 (strain Toshiba)
  • Spezies Human orthorubulavirus 4 (Humanes Parainfluenzavirus 4)
  • Human parainfluenza virus 4a (Humanes Parainfluenzavirus 4a)
  • Human parainfluenza virus 4b (Humanes Parainfluenzavirus 4b)
  • Spezies Mammalian orthorubulavirus 5
  • Simian parainfluenzavirus 5
  • Canines Rubulavirus (Parainfluenzavirus 5, PIV-5)
  • Simian virus 5 (strain 21004-WR)
  • Simian virus 5 (strain W3)
  • Spezies Mammalian orthorubulavirus 6
  • Alston virus
  • Spezies Mapuera orthorubulavirus (Mapuera-Virus)
  • Spezies Mumps orthorubulavirus (Mumpsvirus, MuV)
  • Bat mumps orthorubulavirus (Fledermaus-Mumpsvirus, BMV)
  • Spezies Porcine orthorubulavirus (Porcines Rubulavirus, La Piedad Michoacán Mexico virus, LPMV)
  • Spezies Simian orthorubulavirus (Simianes Rubulavirus, Simian Virus 41, SV-41)
  • Gattung Pararubulavirus
  • Spezies Achimota pararubulavirus 1 (Achimota-Virus 1)
  • Spezies Achimota pararubulavirus 2 (Achimota-Virus 2)
  • Spezies Hervey pararubulavirus (Hervey-Virus)
  • Spezies Menangle pararubulavirus (Menangle-Virus)
  • Spezies Sosuga pararubulavirus (Sosuga-Virus)
  • Spezies Teviot pararubulavirus (Teviot-Virus)
  • Spezies Tioman pararubulavirus (Tioman-Virus)
  • Spezies Tuhoko pararubulavirus 1 (Tuhoko-Virus 1)
  • Spezies Tuhoko pararubulavirus 2 (Tuhoko-Virus 2)
  • Spezies Tuhoko pararubulavirus 3 (Tuhoko-Virus 3)
  • Spezies „Achimota pararubulavirus 3“ („Achimota-Virus 3“, unbestätigt)
  • Rubulaviren ohne zugewiesene Gattung:
  • Spezies „Rubulavirus YN12137/CHN/2012“ (unbestätigt)

Literatur

  • R. A. Lamb et al.: Genus Rubulavirus. In: C. M. Fauquet, M. A. Mayo et al.: Eighth Report of the International Committee on Taxonomy of Viruses. London, San Diego, 2005 ISBN 0-12-249951-4 S. 659f
  • S. K. Samal: Paramyxoviruses of Animals. In: Brian W. J. Mahy und Marc H. van Regenmortel (eds.): Encyclopedia of Virology, 3. Auflage, San Diego 2008 (Band 4) ISBN 978-0-12-373935-3 S. 40ff

Einzelnachweise

  1. a b ICTV: ICTV Taxonomy history: Akabane orthobunyavirus, EC 51, Berlin, Germany, July 2019; Email ratification March 2020 (MSL #35)
  2. ICTV Master Species List 2018b.v2. MSL #34, März 2019

Auf dieser Seite verwendete Medien

Mumps virus, negative stained TEM 8758 lores.jpg

ID#: 8758 Description: This 1973 negative stained transmission electron micrograph (TEM) depicted the ultrastructural features displayed by the mumps virus. The mumps virus replicates in the upper respiratory tract and is spread through direct contact with respiratory secretions or saliva or through fomites, i.e., inanimate objects that are contaminated by the virus, and are subsequently handled. The infectious period or time that an infected person can transmit mumps to a non-infected person is from 3 days before symptoms appear to about 9 days after the symptoms appear. The incubation time, which is the period from when a person is exposed to virus to the onset of any symptoms, can vary from 16 to 18 days (range 12-25 days).

Content Providers(s): CDC/ Dr. F. A. Murphy Creation Date: 1973

Copyright Restrictions: None - This image is in the public domain and thus free of any copyright restrictions. As a matter of courtesy we request that the content provider be credited and notified in any public or private usage of this image.