Liste der Könige von Thailand

König von Thailand
Emblem des Königs
Königliche Standarte von Thailand
Amtierend
Maha Vajiralongkorn (Rama X.)
seit dem 13. Oktober 2016
AnredeSeine Majestät
AmtssitzGroßer Palast (Amtssitz)

Dusit-Palast (Residenz) in Bangkok

Amtszeitauf Lebenszeit
KronprinzDipangkorn Rasmijoti
StellvertreterSurayud Chulanont, Präsident des Kronrates
Schaffung des Amtes1238
Erster AmtsinhaberSri Indraditya
Letzter AmtsinhaberRama IX.

In den seit 1259 belegten ehemaligen Königreichen auf heute thailändischem Boden genoss die Person des Königs praktisch während der gesamten Geschichte bis zum Ende der absoluten Monarchie 1932 fast göttliche Verehrung. Der König war unumschränkter Herrscher über Eigentum und Leben seiner Untertanen und gab sich selbst oft pompös klingende Titel, wie „Herr des Lebens“ oder „Herrscher der Erde“. Die Untertanen durften den König nicht anblicken und hatten sich vor ihm auf den Boden zu werfen. Am Palast des Königs hatte man unbedeckten Hauptes vorüberzugehen, und Sonnenschirme waren zu senken oder ganz zusammenzufalten. Auch war es bei strenger Strafe verboten, den König oder andere Mitglieder der königlichen Familie zu berühren.

Zeremonie

Die Thronfolge war in den meisten Fällen erblich, aber mitunter auch von Usurpatoren erobert. Bei einer regelmäßigen Thronfolge wurde der Uparat, eine Art Vizekönig zu Lebzeiten des Herrschers, dessen Nachfolger. Ein Zeitzeuge beschreibt 1855 die Krönungszeremonie wie folgt:[1]

Der Name des neuen Königs wurde vom Haupt der königlichen Astrologen auf einem vergoldeten Blatt aufgezeichnet, das parfümiert und aufgerollt in einer goldenen Kapsel aufbewahrt wurde. Nachdem die königlichen Beamten diese Kapsel neunmal umkreist haben, betritt der neue König unter lauter Blasmusik und Trommelwirbel den Saal und verteilt gelbe Gewänder an Mönche. Er besprengt sich selbst mit heiligem Wasser und geht dann in den Saal mit dem achteckigen Thron, wo er unter dem siebenfachen Sonnenschirm (sawetrarat) Platz nimmt. Ein Mönch reicht ihm Weihwasser, das er zur Waschung des Gesichts benutzt und diese Zeremonie in allen acht Himmelsrichtungen ausführt.

Anschließend steigt der König auf den vierseitigen Thron, auf dem ein Thronsessel in Gestalt eines Löwen angebracht ist. Nun beginnt der eigentliche Krönungsakt. Ein älterer Priester intoniert eine Melodie und wirft sich anschließend vor dem König auf den Boden, um ihm das Reich anzutragen. Pagen überreichen dem König dann die königlichen Insignien: der siebenfache Sonnenschirm, die goldene Kapsel mit dem königlichen Namen, die Krone, den mit Edelsteinen besetzten Halsschmuck, den Herrscherstab und das Reichsschwert. Zum Schluss erhält er noch sieben verschiedene Waffen, wie Dolch, Degen, Bogen, Lanze und Wurfspieß. Der König erhebt sich anschließend und verkündet, dass alle Untertanen seines Reiches freien Gebrauch von Bäumen, Früchten, Wasser, Steinen und anderen Naturerzeugnissen machen können. Hernach begibt sich der König in den Saal, wo die Mönche warten und ernennt dort deren Oberhaupt, verteilt Geschenke und entlässt die Versammlung mit seinem Segen.

Ayodhaya

Namen der Könige gemäß der Pongsawadarn Nuea (Chronik des Nordens):

  1. Phrachao Prathumsuriyawong –พระเจ้าปทุมสุริยวงศ์
  2. Phrachao Mahasamudsakorn –พระเจ้ามหาสมุทรสาคร
  3. Phrachao Chanraja –พระเจ้าจันทรราชา
  4. Phrachao Ruang –พระเจ้าร่วง
  5. Phrachao Lue –พระเจ้าลือ
  6. Phraya Kotama –พระยาโคตม
  7. Phraya Kotabong –พระยาโคตรบอง
  8. Phraya Graeg –พระยาแกรก
  9. Phrachao Chantachoti –พระเจ้าจันทรโชติ
  10. Phra Narai – พระนารายณ์ (880 AD–?)
  11. Phrachao Luang –พระเจ้าหลวง (949 AD –?)
  12. Phrachao Sainampueng –พระเจ้าสายน้ำผึ้ง (1027–1065 AD)
  13. Phraya Thamikaraj –พระยาธรรมิกราช (1056–1107)

Hariphunchai

Lan Na

Sukhothai

Ayutthaya

Uthong-Dynastie (erste Regierungszeit 1350–1370)

  • (1) Ramathibodi I. (Somdet Phra Ramathibodiสมเด็จพระรามาธิบดีที่ 1, auch: Phrachao U Thongพระเจ้าอู่ทอง), Gründer der „UThong-Dynastie“, 1350/51–1369/70 (C.S. 712–731)
  • (2) Ramesuan (Somdet Phra Ramesuanสมเด็จพระราเมศวร), sein Sohn, erste Regierungszeit 1369/70–1370/71 (C.S. 731–732)

Suphannaphum-Dynastie (erste Regierungszeit 1370–1388)

  • (3) Borommaracha I. (Somdet Phra Borommarachathiratสมเด็จพระบรมราชาธิราชที่1, auch: Chao Khunluang Pa-Nguaเจ้าขุนหลวงพะงั่ว), Usurpator und Bruder der Königin von (1), 1370/71–1388/89 (C.S. 732–750)
  • (4) Thong Lan (Somdet Phrachao Thong Lanสมเ่ด็จพระเจ้าทองลัน, auch: Thong Chan), sein Sohn, regierte 7 Tage lang im Jahr 1388/89 (C.S. 750)

Uthong-Dynastie (zweite Regierungszeit 1388–1409)

  • (5) Ramesuan (Somdet Phra Ramesuanสมเด็จพระราเมศวร), zweite Regierungszeit 1388–1395 (C.S. 750–757)
  • (6) Ramracha (Somdet Phra Ramrachathiratสมเด็จพระรามราชาธิราช), Sohn von (2), 1395–1409

Suphannaphum-Dynastie (zweite Regierungszeit 1409–1569)

  • (7) Intharacha I. (Somdet Phra Intharachathiratสมเ่ด็จพระอินทราชาธิราช, auch: Chao Nakhon Inเจ้านครอินทร์), Usurpator, 1409–1424
  • (8) Borommaracha II. (Somdet Phra Borommarachathirat II.สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 2, auch: Chao Sam Phrayaเจ้าสามพระยา), sein Sohn, 1424–1448
  • (9) Trailok (Somdet Phra Borommatrailokanatสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ), sein Sohn, mit der Hauptstadt Ayutthaya: 1448–1463
  • (9a) Trailok mit der Hauptstadt Phitsanulok: 1463–1488
  • (10) Borommaracha III. (Somdet Phra Borommarachathirat III.สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 3), sein Sohn, in Ayutthaya: 1463–1488
  • (10a) Intharacha II.,พระอินทราชา, der gleiche wie (10), nach dem Tod von (9): 1488–1491
  • (11) Ramathibodi II. (Somdet Phra Ramathibodi II.สมเด็จพระรามาธิบดีที่ 2), Sohn von (9), 1491–1529
  • (12) Borommaracha IV. (Somdet Phra Borommarachathirat IV.สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 4, auch: No Phutthangkunหน่อพุทธางกูร), sein Sohn, 1529–1533
  • (13) Ratsada (Phra Ratsadathiratพระรัษฎาธิราช กุมาร), sein Sohn, 1533
  • (14) Chairacha (Somdet Phra Chairachathiratสมเด็จพระไชยราชาธิราช), Usurpator, 1534–1546
  • (15) Yot Fa (Phra Yot Faพระยอดฟ้า, auch: Phra Kaeo Faพระแก้วฟ้า), sein Sohn mit Königin Si Sudachan, 1546–1548
  • (16) Khun Worawongsa (Khun Worawongsathiratขุนวรวงศาธิราช), Usurpator, Günstling der Königin von (12), 1548
  • (17) Maha Chakkraphat (Somdet Phra Maha Chakkraphatสมเด็จพระมหาจักรพรรดิ, auch: Phra Thianrachaพระเฑียรราชา), Usurpator, naher Verwandter von (12) mit Königin Suriyothai (สมเด็จพระศรีสุริโยทัย, † 1548), 1548–1569
  • (18) Mahin (Somdet Phra Mahintharathiratสมเด็จพระมหินทราธิราช), sein Sohn, Januar 1569–August 1569

Sukhothai-Dynastie (1569–1629)

  • (19) Maha Thammaracha (Somdet Phra Maha Thammarachaสมเด็จพระมหาธรรมราชา, auch: Somdet Phrachao Sanphet I.สมเด็จพระเจ้าสรรเพชญ์ที่ 1), Gründer der „Sukhothai Dynastie“, 1569–1590
  • (20) Naresuan der Große (Somdet Phra Naresuan Maharatสมเด็จพระนเรศวรมหาราช, auch: Somdet Phrachao Sanphet II.สมเด็จพระเจ้าสรรเพชญ์ที่ 2), sein Sohn, Juni 1590–25. April 1605
  • (21) Ekathotsarot (Somdet Phra Ekathotsarotสมเด็จพระเอกาทศรถ, auch: Somdet Phrachao Sanphet III.สมเด็จพระเจ้าสรรเพชญ์ที่ 3), Sohn von (19), 1605–1610 (oder 1611?)
  • (22) Si Saowaphak (Phra Si Saowaphakพระศรีเสาวภาคย์, auch: Somdet Phrachao Sanphet IV.สมเด็จพระเจ้าสรรเพชญ์ที่ 4), sein Sohn, 1610–1611 ?
  • (23) Songtham (Somdet Phrachao Song Thamสมเด็จพระเจ้าทรงธรรม, auch: Intharachaพระอินทราชา), wahrscheinlich Sohn von (21), (1610 oder) 1611–13. Dezember 1628
  • (24) Chetthathirat (Somdet Phra Chetthathiratสมเด็จพระเชษฐาธิราช), sein Sohn, 1628–August 1629
  • (25) Phra Athittayawong (สมเด็จพระอาทิตยวงศ์), Sohn von (23), August bis September 1629 (28 Tage)

Prasat-Thong-Dynastie (1629–1688)

  • (26) Prasat Thong (Somdet Phrachao Prasat Thongสมเด็จะพระเจ้าปราสาททอง, auch: Somdet Phrachao Sanphet V.สมเด็จพระเจ้าสรรเพชญ์ที่ 5), Usurpator, Gründer der „Prasat-Thong-Dynastie“, 1629 –7. August 1656
  • (27) Chai (Somdet Chao Fa Chaiสมเด็จเจ้าฟ้าไชย, auch: Somdet Phrachao Sanphet VI.สมเด็จพระเจ้าสรรเพชญ์ที่ 6), sein Sohn, 7.–8. August 1656
  • (28) Suthammaracha (Phra Si Suthammarachaพระศรีสุธรรมราชา, auch: Somdet Phrachao Sanphet VII.สมเด็จพระเจ้าสรรเพชญ์ที่ 7), Bruder von (26), August bis 27. Oktober 1656 (hingerichtet)
  • (29) Narai der Große (Somdet Phra Narai Maharatสมเด็จพระนารายณ์มหาราช), Sohn von (26), 1656–10. oder 11. Juli 1688

Ban-Phlu-Luang-Dynastie (1688–1767)

  • (30) Phetracha (Somdet Phra Phetrachaสมเด็จพระเพทราชา), Usurpator, Gründer der „Ban-Phlu-Luang-Dynastie“, 1688–1703 (Krönung 1. August 1688)
  • (31) Phrachao Suea (พระเจ้าเสือ – „Der Tiger-König“, auch: Somdet Phrachao Sanphet VIII.สมเด็จพระเจ้าสรรเพชญ์ที่ 8, Khun Luang Sorasakหลวงสรศักดิ์ม, Suriyentharathibodi), adoptierter Sohn von (30), wahrscheinlich unehelicher Sohn von (29), 1703–1709
  • (32) Thai Sa (Somdet Phrachao Thai Saสมเด็จพระเจ้าท้ายสระ, auch: Phuminthararacha, Somdet Phrachao Sanphet IX.สมเด็จพระเจ้าสรรเพชญ์ที่ 9), sein Sohn, 1709–1733
  • (33) Borommakot (Somdet Phrachao Yu Hua Borommakotสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ), Sohn von (31), 1733–1758
  • (34) Uthumphon (Somdet Phrachao Uthumphonสมเด็จพระเจ้าอุทุมพร), sein Sohn, 1758
  • (35) Suriyamarin (Somdet Phrachaoyuhua Phra Thi Nang Suriyamarinสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระที่นั่งสุริยามรินทร, auch: Phrachao Ekathatพระเจ้าเอกทัศ), Sohn von (33), 1758–1767

Thonburi

Chakri-Dynastie

Die Chakri-Dynastie besteht seit 1782.

Einzelnachweise

  1. W. Koner: Der König von Siam und sein Hof. Zeitschrift für allgemeine Erdkunde. Bd. 4 (1855), S. 13–193–210

Literatur

  • Chris Baker, Dhiravat na Pombejra, Alfon van der Kraan, David K. Wyatt: Van Vliet's Siam. Chiang Mai 2005. ISBN 974-9575-81-4.
  • David K. Wyatt: Thailand A Short History. Silkworm Books, Chiang Mai 1982 ISBN 974-7047-44-6.
  • Richard D. Cushman: The Royal Chronicles Of Ayutthaya. (Hrsg. David K. Wyatt). Bangkok 2000. ISBN 974-8298-48-5
  • Dirk van der Cruysse: Siam & the West 1500–1700. (Erstpublikation als Louis XIV et le Siam. Fayard^, Paris 1991.) Translated by Michael Smithies.: Silkworm, Chiang Mai 2002. ISBN 974-7551-57-8
  • Nidda Hongvivat: Ayutthaya, The Former Capital. Muang Boran Publishing House, Bangkok 1980 (ohne ISBN).

Weblinks

Commons: Könige von Thailand – Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien

Auf dieser Seite verwendete Medien

Emblem of the House of Chakri.svg
Autor/Urheber: Diese W3C-unbestimmte Vektorgrafik wurde mit Inkscape erstellt ., Lizenz: CC BY-SA 3.0
Emblem of the Royal House of Chakri, the ruling Dynasty of Thailand (formerly Siam), founded in 1782. The Emblem depicts a 'Chakra' (disc) and a 'Trisula' (trident) intertwined. Both of these objects are weapons of Vishnu (of which the Kings of Siam believe themselves to be 'Avatars'). The symbols also directly relate to King Rama I's pre-coronation title of "Chao Phraya Chakri", which in itself is a combination of the word 'Chak' and 'Tri', thus denoting the two weapons.
Asia on the globe (red).svg
Autor/Urheber: TUBS Gallery, Lizenz: CC BY-SA 3.0
Lage von Asien auf der Erde.
Royal Standard of Thailand.png
Royal Standard of Thailand
King Rama X official (crop).png
Autor/Urheber: The Public Relations Department (กรมประชาสัมพันธ์), Lizenz: CC BY 3.0 th
König Maha Vajiralongkorn, Rama X von Thailand.